برای دیدن محتوای سایت روی دکمه دسته بندی کلیک بفرمایید
گاهی اوقات کودکان خردسال اشیاء را پرت می کنند، و به طور کلی سه دلیل مختلف وجود دارد که کودک نوپای شما ممکن است این کار را انجام دهد:
بنابراین وقتی به نحوه مدیریت آن فکر می کنید، اولین کاری که باید انجام دهید این است که انگیزه پشت آن را کشف کنید. هر رفتاری بیانگر یک نیاز است. آیا فرزند شما نیاز به روش ایمن تری برای کنترل ناامیدی و خشم نشان می دهد؟ آیا او نیاز به اکتشاف و کشف علمی را ابراز می کند؟ یا اینکه او نیاز به درک قوانین را دارد تا بتواند در محدوده شما احساس امنیت کند؟
اگر کودک شما چیزهایی را با ناامیدی یا عصبانیت پرتاب می کند، این یک کار بسیار طبیعی است! حتی در بزرگسالی، چند بار با ناامیدی به چیزی ضربه می‌زنیم یا وقتی نمی‌توانیم به چیزی که دلخواهمان هست برسیم، دست‌هایمان را بالا می‌اندازیم و موضوع را ترک می‌کنیم؟ به عنوان بزرگسال، ما می دانیم که چگونه این کار را به گونه ای انجام دهیم که باعث شکستن چیزها یا آسیب بدنی نشود - بنابراین وظیفه ما این است که به فرزندانمان کمک کنیم این مهارت را بیاموزند.
انداختن چیزی نرم در یک مکان خاص می تواند یک استراتژی آرامش بخش باشد که برای فرزندتان در دسترس دارید. در خانه ما از یک حیوان عروسکی استفاده می کنیم و می توان آن را از پله ها یا جلوی در پرتاب کرد. وقتی فرزندتان با ناامیدی عصبانیت اشیاء را پرت می کند (یا می توانید بگویید که در شرف این کار است)، سعی کنید بگویید: «به نظر می رسد که عصبی شده ای. آیا می‌خواهی بالش قرمز را از پله‌ها پایین بیندازی؟»
شما همچنین می توانید ناامیدی و خشم را در زندگی روزمره خود الگوبرداری کنید و واژگانی برای بیان آن به کودک خود بدهید. وقتی فرزندتان با شماست، وقتی انجام کاری برایتان سخت است، آن را پنهان نکنید. در عوض، مدل ، نفس عمیقی می کشد و دوباره تلاش می کند: «این خیلی خسته کننده است! [نفس عمیق] من آن را دوباره امتحان خواهم کرد." سپس از حرکات آهسته تر و با دقت بیشتری استفاده کنید و آن را به کار بگیرید: "من این کار را کردم!"
اگر کودک شما اشیاء را پرتاب می کند و برایش این یک فعالیت سرگرم کننده است، به آن متمایل شوید! چرا که هدف اصلی کودک، پرتاب و کشف علت و معلول است!
یک کار پرتابی راه اندازی کنید. کیسه‌های لوبیا بسیار عالی هستند، زیرا دارای مقداری سنگین هستند، انواع مختلفی از توپ‌ها برای آزمایش (توپ‌های پینگ پنگ، توپ‌های فنری، توپ‌های استرس، توپ‌های تنیس، توپ‌های بزرگ، بادکنک‌ها و غیره) – به دنبال بافت‌ها، اندازه‌های مختلف باشید. همیشه یک فضای مشخص برای پرتاب آن چیزها داشته باشید، خواه یک نوع ظرف باشد، یک توپ روی زمین، یا یک X شی. بازی پرتاب حلقه برای یک کودک بزرگتر نیز سرگرم کننده و کمی پیچیده تر خواهد بود. پرتاب توپ یک بازی سرگرم کننده و مورد علاقه بچه هاست. درگیر شوید و در کنار فرزندتان مشاهداتی انجام دهید: «این یکی سنگین است! پرتاب کردنش سخت تره من باید از تمام عضلاتم استفاده کنم!»
اگر فرزندتان برای آزمایش محدودیت ها در خانه شما چیزهایی را پرتاب می کند، محکم بایستید. قوانین روشنی در مورد اینکه چه چیزی پرتاب می شود و چه چیزی خوب نیست، داشته باشید. داشتن مرزهای ثابت و محکم به کودک شما کمک می کند تا احساس امنیت کند، زیرا او می داند که باید چه انتظاری داشته باشد. وظیفه فرزند شما این است که مرزها را آزمایش کند تا مطمئن شود هنوز آنجا هستند و وظیفه شما این است که آنها را حفظ کنید.
اگر قبلاً برخی از فعالیت‌های پرتاب را ایجاد کرده باشید، این ساده‌ترین کار است، زیرا می‌توانید کودک خود را از پرتاب چیزی که پرتاب آن مناسب نیست به سمت چیزی هدایت کنید که مدنظرتان است: «غذا برای خوردن است. اگر غذا خوردنتان تمام شد و دوست دارید چیزی پرتاب کنید، می توانید تمیز کنید و بروید کیسه های لوبیا را بیندازید.»
اگر تعجب می کنید که چرا کودک نوپا دوست دارد به جای بازی با آنها اسباب بازی ها را پرتاب کند، تنها نیستید. این رفتار کودکان نوپا بسیار رایج است.
همه ما تقریبا در ابن موقعیت قرار گرفته ایم. شما یک اسباب‌بازی جدید و زیبا به کودک خود می‌دهید تا با آن بازی کند. فوراً آن را روی زمین می‌اندازد، مثل یک سیب‌زمینی داغ. همانجا می نشینی، ناامید و به این فکر می کنی که چه اشتباهی رخ داده است. مطمئن بودی که اون اسباب بازی رو دوست داره شاید شما حتی با اخم های ناخوشایند دیگری از سوی افرادی که دیدند کودک نوپا چه کار می کند، مواجه شدید.
خبر خوب اینجاست. طبیعی است که کودکان نوپا گاهی اوقات به جای بازی با آنها اسباب بازی ها را پرتاب کنند.
پرتاب اسباب‌بازی‌ها بخشی از چیزی است که مربیان دوران کودکی آن را طرحواره مسیر می‌نامند. طرحواره ها الگوهای رفتاری هستند که محققان بر اساس مشاهدات کودکان خردسال در بازی پیدا کردند.
پرتاب کردن همه چیز در کودکان نوپا نیز یک نقطه عطف رشد طبیعی است. حتی اگر آن را در یک کتاب پزشکی جستجو کنید یک نام دارد - به آن ریخته گری می گویند. در حدود 12 ماهگی، لیستی از چیزهایی وجود دارد که می توانید از فرزند خود انتظار داشته باشید، و این یکی از آنهاست.
هنگامی که ما یک ارزیابی رشدی از یک کودک در این سن انجام می دهیم، پرتاب کردن اشایاء توسط کودک را نیز بررسی می کنیم. ما می خواهیم ببینیم که آنها واقعاً می دانند چگونه یک بلوک یا یک توپ را پرتاب کنند و به سادگی آن را از دستان خود رها نکنند. بنابراین این رفتاری که ممکن است برای ما به عنوان مادر ناامید کننده به نظر برسد، در واقع یک آیتم آزمایشی مهم است!
هشدار! اگر کودک بزرگ‌تری دارید که هنوز دائماً چیزهایی را پرتاب میکند، باید این موضوع را با متخصص با روان شناس کودک در میان بگذارید.
همچنین، مهم نیست در چه سنی، کودک شما باید به روش های مختلف با اسباب بازی های خود بازی کند. اگر تنها کاری که او انجام می دهد پرتاب آنها است و کار دیگری با آنها انجام نمی دهد، باید با پزشک اطفال یا روان شناس کودک مشورت کنید.
اکنون می دانیم این یک نقطه عطف رشد طبیعی است و چرا این اتفاق می افتد. همانطور که معلوم است، کودکان نوپا وقتی اسباب بازی ها را پرتاب می کنند، مواردی را یاد می گیرند! در اینجا برخی از چیزهایی است که آنها از این رفتار یاد می گیرند را بررسی می کنیم.
وقتی کودکان نوپا اسباب بازی ها را پرتاب می کنند، مهارت های حرکتی و هماهنگی دست و چشم خود را یاد می گیرند و توسعه می دهند. به یاد آورید زمانی که یاد می‌گرفتید به توپ بسکتبال از طریق حلقه شلیک کنید یا سعی می‌کردید با راکت به توپ تنیس ضربه بزنید؟ این نسخه کودک نوپا شما از آن است.
کودکان نوپا همچنین علت و معلول را یاد می گیرند. فرزند شما مانند یک دانشمند است. او جهان را آزمایش می کند. او فکر می کند، اگر من این کار را انجام دهم، چه اتفاقی می افتد؟ روانشناس ژان پیاژه آن را یک واکنش دایره ای درجه سوم نامید. این یک مثال کامل است.
اسباب بازی های پرتابی نیز به عنوان یک نوع بازی به نام طرح واره مسیر طبقه بندی می شوند. کودکان نوپا عاشق انجام این نوع بازی هستند! بنابراین کودک شما واقعاً "اسباب بازی ها را به جای بازی با آنها پرتاب نمی کند". درست تر این است که بگوییم یکی از راه هایی که کودک نوپای شما با اسباب بازی ها بازی می کند پرتاب آنها است.
در نهایت، ماندگاری شی وجود دارد. این بدان معناست که فرزند شما می‌آموزد که حتی اگر آنها را نبیند، هنوز وجود دارند. کودکان در 8-10 ماهگی شروع به درک این موضوع می کنند. بنابراین آنها یک اسباب‌بازی را پرت میکنند و زمین را چک میکنند تا ببینند اسبا بازی هنوز آنجاست یانه؟
در اینجا چند نکته وجود دارد که به شما کمک می کند تا با پرتاب اسباب بازی های کودک به جای بازی با آنها مقابله کنید. مراحل تقریبا مانند پرتاب سایر اشیاء هستند.
یک توپ نرم (به اندازه یک توپ تنیس) یک مثال عالی است.
مبل ها خوب هستند، اما هیچ چیز به سمت مردم و حیوانات خانگی پرتاب نمی شود.
زیرا این ظروف بهترین گزینه برای پرتاب هستند. بعضی افراد می‌گویند اگر از بشقاب‌ها و فنجان‌های شیشه‌ای استفاده کنید، فرزندتان یاد می‌گیرد که پرتاب را متوقف کند. متاسفم، اما این فقط یک دستور برای ناامیدی است. قبل از انجام این کار صبر کنید تا آنها از مرحله پرتاب خارج شوند.
مغز دانشمند کوچک آنها به سرعت متوجه می شود که فقط برای جلب توجه شما نیازی به پرتاب اشیا ندارند فقط برای جلب توجه شما.
یک توپ نرم که به اندازه یک توپ تنیس است، یک شی عالی برای تمرین پرتاب کردن کودک شما است.
مهمتر از همه، به یاد داشته باشید که این مرحله ای است که آنها از آن عبور خواهند کرد. زمانی که کودکان دو ساله شوند اوضاع بهتر می شود. تا آن زمان، آنها مرحله پرتاب را پشت سر خواهند گذاشت. کودکان به روش های دیگر یادگیری و ماجراهای بیشتر در آینده خواهند رفت!
.jpg)
12 روش آموزش حیوانات به کودکان پیش دبستانی بهمراه آموزش نقاشی و کاردستی حیوانات
فریده امیر احمدی 1401/04/26